เสินหนงเจี้ย เพื่อสำรวจว่าคนป่าเถื่อนมีอยู่จริงหรือไม่ สถาบันวิทยาศาสตร์จีนได้จัดการสอบสวนครั้งใหญ่ 3 ครั้งในปี 2519,2520 และ 2523 แม้ว่าการสืบสวนขนาดใหญ่ทั้ง 3 นี้จะต้องใช้กำลังคน ทรัพยากรวัสดุ และพลังงานจำนวนมาก แต่ก็ได้ผลตอบแทนที่คุ้มค่า ในการตรวจสอบแต่ละครั้งสถาบันวิทยาศาสตร์จีนได้รวบรวมกลุ่มนักพฤกษศาสตร์ และนักสัตววิทยาชั้นนำในประเทศ และแม้แต่ใช้หน่วยสอดแนมมืออาชีพในการตรวจสอบครั้งที่ 2
อย่างไรก็ตาม ในการสำรวจขนาดใหญ่ครั้งนี้ไม่พบร่องรอยของคนป่าเถื่อน นับประสาอะไรกับหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่สามารถพิสูจน์การมีอยู่ของคนป่าเถื่อน ในที่สุด การเดินทางป่าเถื่อนอย่างเป็นทางการทั้ง 3 ก็จบลงอย่างน่าสลดใจ หลักฐานที่น่าสงสัย ซึ่งพบโดยองค์กรพัฒนาเอกชนในระหว่างการสอบสวนนั้น ถูกระบุในภายหลังว่าเป็นเท็จ
แม้แต่เส้นผมที่สงสัยว่าเป็นสัตว์ดุร้าย ซึ่งเป็นหลักฐานที่ดีที่สุดในการมีอยู่ของสัตว์ดุร้าย ก็ยังถูกระบุว่าเป็นเชื้อราบางชนิด เนื่องจากขาดพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ในปี 2541 สถาบันวิทยาศาสตร์จีนได้ให้ข้อสรุปสุดท้ายว่า ไม่มีคนป่าเถื่อนในเสินหนงเจี้ย นอกจากนี้ จากมุมมองของการสืบพันธุ์ของสปีชีส์เพียงอย่างเดียว หากสปีชีส์ต้องการอยู่รอดเป็นเวลานาน จำนวนประชากรต้องมีอย่างน้อย 500 ตัวขึ้นไป
แต่หลังจากการค้นหามืออาชีพขนาดใหญ่ 3 ครั้ง ก็ไม่พบร่องรอยของสิ่งมีชีวิตที่ป่าเถื่อน เห็นได้ชัดว่าไม่มีป่าเถื่อน ดังนั้น คนป่าเถื่อนในเสินหนงเจี้ยอาจเป็นเพียงภาพหลอนที่เกิดขึ้นเมื่อพยานมีความเครียดสูง และสภาพแวดล้อมค่อนข้างมืด แม้ว่าตำนานของคนป่าเถื่อนในเสินหนงเจี้ยจะพิสูจน์แล้วว่าเป็นสมมติฐาน และคนป่าเถื่อนไม่มีอยู่จริง แต่ก็มีคดีจริงมากมายในที่อื่นๆ เกี่ยวกับคดีที่ยังไม่คลี่คลายอีกคดีในเสินหนงเจี้ย
โรคอัลบินิซึม เป็นภาวะเม็ดเลือดขาวที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม ซึ่งเกิดจากการขาดหรือการสังเคราะห์เมลานินในผิวหนัง และอวัยวะอื่นๆ เนื่องจากการขาดหรือการทำงานผิดปกติของเอนไซม์ไทโรซิเนส อาการภายนอกโดยตรงที่สุดของคนเผือกคือผิวหนัง ผม และขนตามร่างกายอื่นๆ ของคนเผือกจะเปลี่ยนเป็นสีขาว เผือกสามารถเกิดขึ้นได้ไม่เพียง แต่ในมนุษย์เท่านั้น แต่ยังเกิดในสัตว์ด้วย
สำหรับสัตว์ที่มีภาวะเผือกผิวหนัง และขนจะเปลี่ยนเป็นสีขาวหรือขาวอมเหลืองด้วย แม้ว่ากลไกของภาวะเผือกจะแตกต่างกันในสัตว์แต่ละชนิด พื้นที่รอบๆ เสินหนงเจี้ย มณฑลหูเป่ย์ เป็นที่รู้จักกันว่ามีสัตว์เผือกมากที่สุด สัตว์เผือกในพื้นที่เสินหนงเจี้ยไม่เพียงแต่มีจำนวนมากเท่านั้น แต่ยังมีความหลากหลายมากอีกด้วย ไม่เพียงแต่สัตว์ทั่วไป เช่น งู และเต่าเท่านั้นที่มีภาวะเผือก แต่แม้แต่ลิงสีทองหายาก กวาง ละมั่งซูแมน และนกกระยางก็มีอาการเผือกเช่นกัน
แม้ว่าภาวะเผือกในสัตว์จะเกิดขึ้นในภูมิภาคอื่นๆ ของโลกด้วย แต่ก็พบได้น้อยมาก และจะไม่เกิดขึ้นในวงกว้าง และในวงกว้างเหมือนเสินหนงเจีย แล้วอะไรคือสาเหตุของสัตว์เผือกจำนวนมากในเสินหนงเจี้ย นักวิจัยบางคนเชื่อว่าการกลายพันธุ์ของยีนสัตว์ในเสินหนงเจี้ย ทำให้เกิดสัตว์เผือกจำนวนมาก
นักวิจัยบางคนเชื่อว่า พื้นที่เสินหนงเจี้ยปกคลุมด้วยป่าบริสุทธิ์ ปกคลุมด้วยป่าทึบ และเวลาที่มีแสงแดดน้อย สัตว์เผือกจำนวนมากจึงเกิดขึ้น เพื่อปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่ นักวิจัยบางคนเชื่อว่า มีสนามแม่เหล็กพิเศษอยู่ลึกเข้าไปในเสินหนงเจี้ย ภายใต้อิทธิพลของสนามแม่เหล็กนี้ สัตว์ต่างๆ ในบริเวณนี้มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคเผือก อย่างไรก็ตาม ชุมชนวิทยาศาสตร์ยังไม่มีข้อสรุปที่เป็นเอกภาพในการอธิบายสัตว์เผือกในพื้นที่เสินหนงเจี้ย
อย่างไรก็ตาม สัตว์เผือกในเสินหนงเจียนั้นหายากมาก และมีคุณค่าทางการวิจัยอย่างมาก เพื่อปกป้องสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยของสัตว์เผือกเหล่านี้ และเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ลอบล่าสัตว์ฆ่าสัตว์เผือกเหล่านี้ ส่วนลึกของเสินหนงเจี้ยจึงถูกกำหนดให้เป็นพื้นที่หวงห้าม และปิดไม่ให้โลกภายนอกเข้ามา
นอกจากลักษณะเฉพาะ 2 ประการของสัตว์ป่า และสัตว์เผือกในเสินหนงเจี้ยแล้ว ยังมีตำนานลึกลับอื่นๆ หมาป่าหัวลาเป็นสัตว์ร้ายในตำนานที่มีหัวคล้ายลา และมีลำตัวขนาดเท่าลา แต่มันมีกรงเล็บที่แหลมคมเหมือนกรงเล็บของหมาป่า และมีแขนขาที่ว่องไวเหมือนหมาป่า มันเป็นสัตว์กินเนื้อ และบางครั้งก็เป็นมนุษย์กินคน ในพื้นที่อื่นๆ ในประเทศของเราเรียกอีกอย่างว่าหมาป่าม้า เสือภูเขา เสือดาวหัวลา และเสือหัวสุนัข เป็นต้น
ว่ากันว่าตั้งแต่ปี 2513 ถึง 2531 ผู้คนจำนวนมากพบร่องรอยของหมาป่าหัวลา นอกจากนี้ ชาวบ้านในพื้นที่เสินหนงเจียยังอ้างว่าเคยเห็นสัตว์ที่มีหมาป่าหัวลาตามตำนาน หมาป่าหัวลานั้นโหดร้าย และมีไหวพริบ และจะทำร้าย และกินผู้คน ซึ่งทำให้เสินหนงเจี้ยลึกลับ และอันตรายมากขึ้น
แน่นอนว่าสิ่งมีชีวิตนี้ เช่น เสินหนงเจี้ยป่าเถื่อน ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ นอกจากนี้ ในส่วนลึกของเสินหนงเจี้ยยังมีตำนานเกี่ยวกับตลาดผี กระแสน้ำในภูเขา ถ้ำที่เย็น และอบอุ่น ไม้ไผ่ลูกศรลึกลับ และสัตว์ประหลาดในน้ำ เป็นต้น ตำนานเหล่านี้ไม่เพียงเพิ่มความลึกลับให้กับเสินหนงเจี้ยเท่านั้น แต่ยังทำให้บางคนกลัวความลึกของเสินหนงเจี้ย
เสินหนงเจี้ยครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ มีป่าบริสุทธิ์ที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี ภูมิประเทศที่หลากหลาย และแสงที่อุดมสมบูรณ์ ความร้อน และทรัพยากรน้ำ ซึ่งทำให้เสินหนงเจี้ยอุดมไปด้วยทรัพยากรสัตว์และพืช นี่คือเหตุผลหลักว่าทำไมความลึกของเสินหนงเจี้ยจึงถูกระบุว่าเป็นเขตหวงห้าม
ทรัพยากรพืชในเสินหนงเจี้ยอุดมสมบูรณ์ และหลากหลายมาก จากการสำรวจของผู้เชี่ยวชาญ พบว่าในพื้นที่เสินหนงเจีย มีพืชประมาณ 3,183 สายพันธุ์ และมีเห็ดรา และจุลินทรีย์อื่นๆ ประมาณ 927 สายพันธุ์ ในบรรดาพืชมากกว่า 3,000 ชนิด บางชนิดเป็นพืชคุ้มครองที่สำคัญของชาติ และบางชนิดเป็นพืชสมุนไพรที่มีค่า
สรุปแล้ว เสินหนงเจี้ยมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ทิวทัศน์สวยงาม ภูมิทัศน์ทางธรรมชาติที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ และภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรม ดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนมากให้มาเยี่ยมชม อย่างไรก็ตาม คุณต้องใส่ใจที่จะปฏิบัติตามกฎของจุดชมวิวระหว่างทางในการเล่น และอย่าเข้าไปลึกในเขตหวงห้ามเสินหนงเจีย สิ่งนี้ไม่เพียงเพื่อปกป้องทรัพยากรธรรมชาติของเสินหนงเจี้ยเท่านั้น แต่ยังต้องรับผิดชอบต่อความปลอดภัยของตนเองด้วย
บทความที่น่าสนใจ : โรคกระเพาะ อธิบายศึกษาสาเหตุและการรักษาอาการโรคกระเพาะในเด็ก
